Du bisht runnah kumma uf da Berg Sinai, un hosht kshvetzt zu eena fumm himmel. Du hosht eena adninga un ksetza gevva es recht un voah sinn, richtes un gebodda es goot sinn.
Machet eich nett sei vi's mushtah funn dee veld. Avvah losset eich fa'ennaht sei bei eiyah gedanka nei gmacht sei, so es diah vissa kennet vass da goot, un vohl-kfalla, un folkumma villa is funn Gott.
Un nau, oh Israel, vass foddaht da Hah eiyah Gott funn eich, unni yusht es diah da Hah eiyah Gott firchtet, in awl sei vayya lawfet, een leevet, un da Hah eiyah Gott deenet mitt awl eiyah hatz un mitt awl eiyah sayl,