Nau vo da Pharisayah es een kaysa katt hott, dess ksenna hott, hott eah zu sich selvaht ksawt, “Vann deah mann en brofayt veah, hett eah gvist vass fa en fraw es dess is vo een ohrayya dutt, fa see is en sindah.”
Fa da zann funn Gott is gvissa gmacht fumm Himmel geyyich awl gottlohsi sacha un ungerechtichkeit funn mensha, vo mitt iahra ungerechtichkeit di voahheit zrikk hayva.
Fasell, oh mensh, hosht du kenn ausret vann du anri richsht. Fa vann du ebbah shunsht richsht, dann fadamsht du dich selvaht, veil du vo richsht, dee sayma sacha dusht.
Nau miah vissa es vass-evvah es es Ksetz sawkt, dess sawk's zu selli vo unnich em Ksetz sinn. Dess is so es alli maul shtill gmacht vatt, un di gans veld shuldich vatt fannich Gott.
So vass soll ich du? Ich zayl bayda mitt meim geisht, un ich zayl aw bayda mitt mei meind. Ich zayl singa mitt meim geisht, un ich zayl aw singa mitt mei meind.
Fa veah gebt diah's recht fa dich haychah uf hayva es ennich ebbah shunsht? Un vass hosht du es nett gevva voah zu diah? Vann du's dann gevva grikt hosht, favass braeksht du es vann's nett en kshenk veah?
Awl selli vo sich falossa uf's Ksetz ausdrawwa, sinn unnich em fluch fa's is kshrivva, “Faflucht is alli mann es nett ohhald awl di sacha du vo kshrivva sinn im buch fumm Ksetz.”
Vass macht's aus? Yusht so lang es in alli vayya Christus gebreddicht vatt, eb mitt en letzah zeel adda in di voahheit. In awl demm froi ich mich un ich vill mich viddah froiya.