Avvah deich di gnawt funn Gott binn ich vass ich binn. Un sei gnawt uf miah voah nett fa nix. Fa ich habb haddah kshaft es si awl. Doch, es voah nett mich avvah di gnawt funn Gott mitt miah.
Fasell, mei leevi breedah, shtaynd fesht, un losset nett nohch. Doond immah eiyah besht in di eahvet fumm Hah, fa diah visset es eiyah eahvet im Hah nett fa nix is.
Da Epaphras, vo ayns funn eich is un en gnecht funn Jesus Christus, greest eich. Eah dutt eich immah eahnshtlich meinda in sei gebaydah, so es diah folshtendich un folkumma shtaynd in Gottes villa.
Zu demm end doon miah hatt shaffa un vadda fashpott un nunnah gedu, veil miah unsah hofning uf da levendich Gott ksetzt henn, deah vo da Heiland is funn awl mensha, un veiklich funn selli vo glawva.