8 Fa vann miah layva, dann layva miah fa da Hah, un vann miah shtauva, dann shtauva miah fa da Hah. So eb miah layva adda shtauva, miah heahra zumm Hah.
Avvah ich acht dee sacha nett, un mei layva maynd nix zu miah. Fasell kann ich mei lawf un deensht fraylich faddich macha, un deah deensht ausfiahra es ich grikt habb fumm Hah Jesus; naymlich, es ich en zeiya sei soll zumm Effangaylium funn di gnawdi Gottes.
Da Paulus hott no ksawt, “Vass maynet diah fa brilla un so mei hatz fabrecha? Ich binn grisht fa nett yusht gebunna vadda, avvah aw fa shtauva an Jerusalem fa da nohma fumm Hah Jesus.”
Ich habb en eahnshtlichah fadrauwa un hoff ich du mich nett shemma veyyich ennich ebbes. Avvah mitt shteikah moot nau vi immah, hoff ich vatt Christus uf kohva in meim leib, eb's deich's layva is adda deich da doht.
No habb ich en shtimm fumm Himmel keaht sawwa zu miah, “Shreib, ‘Ksaykend sinn di dohda, dee vo shtauva im Hah funn nau on.’” “Yau,” sawkt da Geisht, “Si zayla roowa funn iahra eahvet, un iahra verka kumma eena nohch.”