Em Amram sei boova voahra da Aaron un da Mosi. Da Aaron un sei nohch-kummashaft voahra raus ksetzt fa'immah fa di alli heilichshta sacha heilich halda, fa insens brenna zumm Hah, un fa een deena un sei nohma saykna fa'immah.
Heichet mich oh, diah islands, un leit es veit vekk voona, heahret dess: Da Hah hott mich groofa funn muddahs-leib on; eah hott mei nohma gnohmd diveil es ich noch in mei maemm iahra leib voah.
“Eb ich dich kshaffa habb im muddahs-leib, habb ich dich gekend, eb du geboahra voahsht, habb ich dich raus ksetzt; ich habb dich eiksetzt fa en brofayt sei zu alli leit.”
Ich hays eich nimmi lengah gnechta, veil en gnecht nett vayst vass sei meishtah am du is, avvah ich habb eich freind kaysa, veil alles es ich keaht habb funn meim Faddah havvich eich vissa glost.
Meindet di vadda es ich ksawt habb zu eich, ‘En gnecht is nett graysah es sei meishtah.’ Vann si mich fafolkt henn, dann doon si eich aw fafolka. Vann si mei vadda kalda henn doon si eiyahri aw.
Avvah ich acht dee sacha nett, un mei layva maynd nix zu miah. Fasell kann ich mei lawf un deensht fraylich faddich macha, un deah deensht ausfiahra es ich grikt habb fumm Hah Jesus; naymlich, es ich en zeiya sei soll zumm Effangaylium funn di gnawdi Gottes.
Vo da hauptmann eem alawbnis gevva hott, is da Paulus uf di shtayk kshtanna un hott gmohshend mitt sei hand zu di leit. Un vo alles gans shtill voah, hott eah kshvetzt zu eena in di Hebrayish shprohch,
Un vo miah awl uf da bodda kfalla voahra, havvich en shtimm keaht shvetza zu miah. Dee hott ksawt, in di Hebrayish shprohch, ‘Saul, Saul, favass fafolksht du mich? Du dusht dich selvaht vay bei veddah di shtechah kikka.’
Avvah da Hah hott ksawt zu eem, “Gay zu eem, ich habb een raus groofa fa en zeiya sei fa mich, un fa mei nohma zu di Heida nemma, un zu kaynicha, un zu di kinnah funn Israel.
Ich shemm mich nett veyyich em Effangaylium funn Christus, fa's is di graft funn Gott vo saylich macht, zu alli-ebbah es glawbt, seahsht zu di Yudda, un aw zu di Greeyisha.
Deich een henn miah gnawt grikt un voahra aposhtla gmacht, so es miah leit funn alli lendah zumm glawva un nohch-folyes bringa, fa's goot funn seim nohma.
Gott is mei zeiknis es ich di gans zeit, unni nohch lossa, eich nohma du in mei gebaydah. Dess is deah vo ich deen mitt meim geisht im Effangaylium funn seim Sohn.
Dee gnawt voah miah gevva fa en deenah funn Jesus Christus sei zu dee vo nett Yudda sinn. Ich shaff vi en preeshtah, fa's Effangaylium funn Gott bekand macha so es dee vo nett Yudda sinn en opfah vadda es Gott ohnemd, un es si heilich gmacht sinn deich da Heilich Geisht.
Fa sohwichi deena nett unsah Hah Jesus Christus, avvah iahra ayknah bauch; un si fafiahra selli mitt hatza es nett bessah vissa deich iahra seesi un gladdi kshvetzah.
Nau lohb zu eem vo eich shteik macha kann deich mei Effangaylium un's gebreddich funn Jesus Christus. Deich dess sinn di deefa sacha funn Gott bekand gmacht vadda vo fashtekkeld kalda voahra siddah es di veld ohkfanga hott.
Paulus, en aposhtel funn Jesus Christus deich da villa funn Gott, un unsah broodah, Timotheus, zu di gmay Gottes vo in di shtatt Korinth is, un zu awl di saylicha ivvahrawlich deich gans Achaia.
Adda habb ich ksindicht bei mich daymeedich macha so es diah uf kohva vaddet, veil ich's Effangaylium gebreddicht habb zu eich unni eich betzawla macha difoah?
Ich binn en nah vadda deich dess gebraekk, avvah diah hend mich gmacht's du. Fa ich hett sedda glohbt sei bei eich siddah es ich nix vennichah binn es di haychshta aposhtla, even vann ich nix binn.
In eem voahret diah aw gmeikt un kseald mitt em Heilicha Geisht vo fashprocha voah, noch demm es diah's Vatt funn di Voahheit, dess is, es Effangaylium funn eiyah saylichkeit, keaht hend un aw geglawbt hend.
An selli zeit hott da Hah di shtamm fumm Levi raus groofa fa di Bundes-Lawt drawwa, fa fannich em Hah shtay un een deena, un fa sayya gevva in seim nohma. Si doon dess alsnoch heit.
Avvah noch demm es miah shund feel deich gmacht katt henn an Philippi un voahra veesht gyoost datt, dess es diah aw visset, un es miah in unsah Gott gedraut henn fa eich sawwa veyyich em Effangaylium funn Gott mitt feel shtreit.
Veil miah so en hatzlichi leevi katt henn fa eich, henn miah vella nett yusht's Effangaylium mitt dayla zu eich avvah unsah ayya layva aw, veil diah so leeblich vadda sind zu uns.
Diah meindet noch, leevi breedah, vi miah kshaft henn un uns geblohkt henn; miah henn dawk un nacht kshaft so es miah kenn blohk voahra zu ennichs funn eich, diveil es miah's Effangaylium funn Gott gebreddicht henn zu eich.
Fa dess voahrich eiksetzt es en breddichah un en aposhtel, so es ich di Heida lanna kann veyyich em glawva un di voahheit. Ich sawk di voahret in Christus, un leek nett.
Paulus, en deensht-gnecht funn Gott un en aposhtel funn Jesus Christus, noch em glawva funn selli raus-groofana funn Gott, un es di voahheit fanemma vass eishtimd mitt en gettlich layva.
So en hohchen-preeshtah is vass miah braucha; aynah es heilich, unshuldich un unni faylah is; aynah es vekk ksetzt is funn sindah un vo uf kohva is ovvich di himla.
Fa di zeit is do es es gericht ohfanga soll am haus funn Gott. Un vann's ohfangd mitt uns, vass fa'n end zayla selli havva es es Effangaylium funn Gott nett heicha.
Simon Petrus, en gnecht un en aposhtel funn Jesus Christus, zu selli es da keshtlich glawva grikt henn es gleicha is zu unsahm, deich di gerechtichkeit funn unsah Gott un Heiland, Jesus Christus.
Judas, en gnecht funn Jesus Christus un en broodah fumm Jakobus, zu selli vo groofa sinn, vo heilich gmacht sinn bei em Faddah un vo kalda sinn in Jesus Christus.
Dess is di offenbarung funn Jesus Christus vo Gott gevva hott zu eem, fa sei gnechta veisa vass glei blatz nemma muss. Eah hott dess vissa glost bei sei engel zu seim gnecht da Johannes shikka.
Da engel hott no ksawt zu miah, “Dee vadda sinn shtandhaftich un voah. Da Hah, da Gott funn di brofayda iahra geishtah, hott sei engel kshikt fa sei gnechta dee sacha veisa vass glei blatz nemma missa.
Avvah eah hott ksawt zu miah, “Sayn es du sell nett dusht. Ich binn en mitt-gnecht mitt diah un dei breedah, di brofayda, un mitt awl selli es di vadda funn demm buch halda. Bayt Gott oh!”