Da Hah is kaynich, un is geglayt in hallichkeit; da Hah is geglayt in hallichkeit un ohgedu mitt graft. Eah hott di veld fesht gegrund un see kann nett gmooft sei.
In sellem dawk zayld da Hah viddah's zvett mohl sei hand naus langa, un zayld sei leit ohnemma es ivvahrich sinn— selli funn Assyria, Egypta, Pathros, Kush Elam, Shinar, Hamath, un selli es funn di islands fumm say sinn.
Heichet mich oh, diah islands, un leit es veit vekk voona, heahret dess: Da Hah hott mich groofa funn muddahs-leib on; eah hott mei nohma gnohmd diveil es ich noch in mei maemm iahra leib voah.
Mei gerechtichkeit is nayksht, mei saylichkeit is uf em vayk, un mei eahm zayla di heida richta. Lendah veit ab sinn am gukka fa mich, un sinn am voahra uf mei oahm.
Di islands gukka zu miah, un shiffah funn Tharsis sinn fanna heah; si bringa dei kinnah funn veit ab mitt gold un silvah, fa da Hah dei Gott eahra, da Heilich Gott funn Israel, veil eah dich hallich gmacht hott.
Ich zayl en zaycha unnich si setza, un selli es ivvahrich sinn, zu di heida-lendah shikka—zu Tharsis, zu Phul un Lud (goodi bow-sheesah), zu Thubal un Javan, un zu di islands es veit ab es noch nett keaht henn funn miah un mei hallichkeit. Si zayla mei hallichkeit vissa lossa unnich di heida.
Dess is da vann vo da brofayt Jesaia kshvetzt hott difunn vo eah ksawt hott, “Di shtimm funn en breddichah in di vildahnis sawkt, ‘Rishtet da vayk fa da Hah, machet sei pawt grawt.’”