Du fashtekkelsht si in en blatz mitt diah aus di kfoah, un haldsht si funn leit es shkeema. Du haldsht si aus di kfoah unnich deim dach, vekk funn zunga es pshuldicha.
Mitt diah kann ich mich fashtekla; du haldsht mich aus di kfoah funn druvvel; du umringsht mich mitt selli es laut singa veil ich frei ksetzt binn. (Sela)
Sei gnaydich zu miah, oh Gott, sei gnaydich, fa in dich draut mei sayl. Im shadda funn dei flikkel nemm ich mich aus di kfoah, biss deah druvvel fabei is.
Du voahsht en Roo-Blatz fa di oahma, en Roo-Blatz fa selli in noht un in dreebsawl, en Gebei im shtoahm, un Shadda in di hitz. Fa da ohften funn di unfashtendicha is vi en shtoahm am blohsa geyyich en vand.
Yaydahs funn eena zayld sei vi en blatz aus em vind, vi en blatz es ma sich fashtekla kann fumm shtoahm, vi en vassah-grikk es lawft in en drukka land, un vi da shadda funn en grohsah felsa in en drukkanah blatz.
Eah zayld en blatz sei fa leit aus di kfoah halda; avvah fa di zvay heisah funn Israel zayld eah en shtay sei fa si macha shtolbahra, en felsa fa si falla macha. Un fa di leit funn Jerusalem zayld eah en fang-shtrikk sei.
Em Hah sei ksalbdah, deah ohften funn unsah layva, voah kfanga in iahra falla. Veyyich eem henn miah als ksawt, “Unnich seim shadda zayla miah layva mitt di heida um uns rumm.”
So sawk dess, ‘Dess is vass da Awlmechtich Hah sawkt: Even vann ich si veit vekk kshikt habb unnich di heida un si fashtroit habb unnich di lendah, doch voah ich bei eena so es si mich deena henn kenna, diveil es si in di lendah voahra.’
Da danna-shtokk hott ksawt zu di baym, ‘Vann diah geviss mich salba vellet fa eiyah kaynich sei, dann kummet un fadrauwet eich in meim shadda. Avvah vann nett, dann loss feiyah aus em danna-shtokk kumma un di cedar-baym funn Lebanon ufbrenna.’