diah es fumm Dawfit sei nohch-kummashaft sind, dess is vass da Hah sawkt: Vann ebbah grawbt vatt, dann gevvet eem sei recht geyyich da rawvah; doond dess alli meiya es eahsht ding, adda mei zann gayt naus vi en gleedich feiyah, un brend so es nimmand's ausmacha kann, veil diah dess evil gedu hend.
Beshneidet eich fannich em Hah, beshneidet eiyah hatza, diah mennah funn Juda un diah leit funn Jerusalem, adda mei zann gayt naus un brend vi en feiyah veil diah so evili sacha gedu hend. Es feiyah zayld brenna un nimmand kann's aus macha.”
Diah sawwet, ‘Miah sinn fashohmd veil miah fashpott vadda sinn; miah dekka unsah ksichtah zu mitt shohm veil fremdi nei in di heilicha bletz fumm Hah sei haus ganga sinn.’”