Oh berga funn Gilboa, es soll kenn dau adda reyyah uf eich falla un di feldah sella kenn frucht gevva. Fa datt is vo's shield funn di mechticha unrein gmacht voah, em Saul sei shield is nimmi ksalbt mitt ayl.
Un du, mei boo Solomon, lann da Gott funn dei faddah kenna un deen een mitt dei gans hatz un mitt en villichi sayl. Fa da Hah sucht di hatza aus, un fashtayt alles es di gedanka im sinn henn. Vann du een suchsht, zaylsht du een finna; avvah vann du een falosht, dann shtohst eah dich vekk fa'immah.
Du bisht immah gerecht, oh Hah, vann ich mich faglawk zu diah. Doch, muss ich dich frohwa veyyich dei gerichtes: Favass gayt's goot mitt di gottlohsa? Favass gayt alles di unglawvicha iahra vayk?
Da Hah hott sei awldah nunnah gedrayt, un sei heilichah tempel falossa. Eah hott di vanda funn di kaynich-heisah ivvah-gevva zu di feinda. Si henn gegrisha im Hah sei haus, vi als in en feiyah-dawk.
Em Hah sei ksalbdah, deah ohften funn unsah layva, voah kfanga in iahra falla. Veyyich eem henn miah als ksawt, “Unnich seim shadda zayla miah layva mitt di heida um uns rumm.”
“Vekk uf, oh shvatt, shlakk mei shohf-heedah, shlakk da mann es nayksht is zu miah!” sawkt da Awlmechtich Hah. “Shlakk da shohf-heedah, un di shohf vadda fayawkt, no dray ich mei hand geyyich di glenna.