22 dann voah ich nett ksheit un habb nix fashtanna. Ich voah vi en unksheit diah fannich diah.
Favass sinn miah ohksenna es vi fee, un sinn gnumma es leah-kebbich in dei awwa?
Seind nett vi da gaul un da aysel, dee es sinn unni fashtand; dee muss ma en zohm un gebiss ohdu, adda si kumma nett zu diah.
Ma kann sayna es even leit mitt veisheit shtauva, di dumma un unkshikta doon aw, un si missa awl iahra geld lossa fa anri.
Mei shuld is nett fashtekkeld funn diah, oh Gott, du vaysht vi unksheit es ich voah.
En unksheidah mensh vayst dess nett, un en dummah mensh fashtayt's nett,
es even vann di gottlohsa uf kumma vi graws, un di evil-shaffah shteik vaxa, zayla si endlich vekk gebutzt sei fa'immah.
Ich binn geviss dummah es ennichah mensh, ich habb di eisicht nett funn en mann.
Ich habb aw gedenkt veyyich mensha, “Gott broviaht si so es si sayna kenna es si yusht sinn vi diahra.
Da ox vayst veah een aykend, un da aysel vayst vo sei ayknah een feedaht; avvah Israel vayst's nett, mei leit doon's nett fashtay.”