14 Ich voah gmacht leida da gans dawk lang; ich voah kshtrohft alli meiya.
Du bringsht neiyi zeiya geyyich mich, un dei zann geyyich mich vatt graysah; du shiksht druvvel uf mich ivvah un ivvah.
Kfald's diah fa mich fafolka, fa di eahvet funn dei hend nunnah drayya, diveil es du froh bisht mitt di shkeems funn di gottlohsa?
Du guksht een ivvah alli meiya, un broviahsht een aus alli minutt.
Da gerecht mann muss feel druvvel leida, avvah da Hah setzt een frei funn si awl;
Ksaykend is da mann es du shtrohfsht, oh Hah, un es du lansht fumm deim Ksetz.
Favass habb ich immah shmatza, favass dutt mei vayyah blatz nett hayla? Zaylsht du mich fafiahra vi en vassah-grikk es drukka gayt im summah?”
“Eich laynich funn awl di families uf di eaht habb ich raus groofa un acht gevva druff. Fasell zayl ich eich shtrohfa fa awl eiyah sinda.”
Un diah hend di famohning fagessa es shvetzt zu eich vi zu kinnah, “Mei sohn, acht nett leicht da shtrohf fumm Hah, un faliah nett moot vann eah dich zankt.
In demm doond diah eich oahrich froiya, even vann diah fa en katzi zeit dreebsawl hend bei fasucht vadda in alli vayya.