So lang es di eaht shtayt soll's en zeit sei fa blansa un eahnda, fa kald un hays sei, fa summah un vindah sei un fa dawk un nacht sei. Dee zeida zayla nee nett ufheahra.”
Yau, di leit macha en yacht vi en grohs vassah, avvah vann eah si zankt dann shpringa si fatt. Si vadda gyawkt vi shprau beim vind uf di berga, un vi shtawb in en vind-veahvel.
Un gevvet acht vann diah nuff in da himmel gukket un saynet di sunn, da moon un di shtanna—awl di sacha im himmel—es diah nett vekk gezowwa vaddet fa nunnah bikka un si deena. Dee sacha hott da Hah eiyah Gott gevva zu alli folk unnich em himmel.
An selli shtund voah en grohsi eaht-bayben, un en zeyyadel funn di shtatt is kfalla. Sivva dausend leit voahra doht gmacht in di eaht-bayben, un di ivvahricha henn sich kfeicht un henn eah un hallichkeit gevva zumm Gott fumm Himmel.