5 Du gebsht uns andvat deich dei vundahboahri verka in gerechtichkeit, oh du Gott funn unsah saylichkeit, du es di hofning bisht biss an's end funn di eaht, un biss an da veitsht vekk say,
Selli nacht is da engel fumm Hah naus ganga un hott en hunnaht un fimf un achtzich dausend mennah in di Assyrian camp umgebrocht. Vo di leit ufkshtanna sinn da neksht meiya, datt voahra awl dee dohda!
Mei gerechtichkeit is nayksht, mei saylichkeit is uf em vayk, un mei eahm zayla di heida richta. Lendah veit ab sinn am gukka fa mich, un sinn am voahra uf mei oahm.
No saynsht du dess un bisht oahrich froh, dei hatz zayld globba un's vatt fraylich; di keshtlicha sacha fumm say vadda zu diah gebrocht, un di heida iahra reichheit kumd zu diah.
Ich zayl en zaycha unnich si setza, un selli es ivvahrich sinn, zu di heida-lendah shikka—zu Tharsis, zu Phul un Lud (goodi bow-sheesah), zu Thubal un Javan, un zu di islands es veit ab es noch nett keaht henn funn miah un mei hallichkeit. Si zayla mei hallichkeit vissa lossa unnich di heida.
‘Uf sellah dawk,’ sawkt da Hah, ‘zayl ich dich—mei gnecht Serubabel, em Sealthiel sei boo—uf sellah dawk zayl ich dich nemma un dich macha vi en ring es em kaynich sei vatt seald; ich habb dich groofa fa mei gnecht sei.’ So sawkt da Awlmechtich Hah.”
Ich nemm di greeks-veyya vekk fumm Ephraim, un di greeks-geil funn Jerusalem, un da greeks-bow zayld fabrocha sei. Da kaynich zayld fridda macha unnich di heida. Eah zayld roola funn aym say zumm anrah, un fumm Revvah biss an's end funn di eaht.
Avvah deich dei hatt hatz vass dich nett lost boos du, bisht du am zann ufshtoahra fa sellah dawk funn zann. Sell is vann Gott sei gerecht gerichtes sich veisa dutt.
Hott ennichah gott selayva broviaht en folk aus en annah folk nemma fa sich selvaht, bei zaycha un vundahra du, bei greek un en mechtichah auskshtrektah oahm, un bei unbegreiflichi verka, so vi da Hah eiyah Gott gedu hott fannich eiyah aykni awwa in Egypta?