19 Gott zayld heahra un zayld si daymeedicha, deah Gott vo uf em kaynich-shtool hokt funn vay zrikk— (Sela) dee mennah doon sich nee nett fa'ennahra, un si henn kenn furcht funn Gott.
Du gebsht uns andvat deich dei vundahboahri verka in gerechtichkeit, oh du Gott funn unsah saylichkeit, du es di hofning bisht biss an's end funn di eaht, un biss an da veitsht vekk say,
“Funn yungem uf henn em Moab sei feinda een roowa glost. Sei leit voahra nee nett in di kfangashaft gnumma. Fasell is eah vi vei es nett ufkshtatt is, un nee nett funn aym haffa in da annah gleaht. Deich sell is sei kshmakk un flayvah nett fa'ennaht vadda.
“Avvah du, Bethlehem Ephratha, du bisht glay unnich di shtett fumm land Juda, doch aus diah zayld aynah raus kumma fa mich es Israel roola zayld. Sei ausgang voah funn vay zrikk, funn zrikk in di ayvichkeit.”
An selli zeit zayl ich Jerusalem aussucha mitt lichtah un selli shtrohfa es zufridda sinn mitt sich selvaht, un sawwa zu sich selvaht, ‘Da Hah zayld nix goodes adda eviles du’.