Diah es di furcht fumm Hah hend, lohvet een; awl diah, di nohch-kummashaft fumm Jakob, eahret een, un diah, di nohch-kummashaft funn Israel, gukket nuff zu eem.
No zayld mei kobb uf kohva sei, ivvah mei feinda es um mich rumm sinn. In seim tempel-tent doon ich lohb opfahra mitt frayt, ich zayl singa un da Hah lohva mitt mei shtimm.
Avvah Israel zayld frei gmacht sei beim Hah, dess zayld en ayvichi frei-shtelling sei. Du zaylsht nee nimmi fashohmd adda gedaymeedicht vadda deich di gans ayvichkeit.
Eah sawkt: “Es is zu leicht en ding es du mei gnecht sei solsht fa di shtamma fumm Jakob zammah bringa, un di leit funn Israel zrikk bringa es ich kalda habb. Ich zayl dich aw en licht macha zu di Heida, so es du mei saylichkeit zu di endah funn di eaht bringsht.”
Diah mennah un breedah funn di nohch-kummashaft fumm Abraham, un awl funn eich vo Gottes-furcht in eich hend, zu eich is dess Vatt funn saylichkeit kshikt.
Ich famohn eich dann, leevi breedah, deich di bamhatzichkeit funn Gott, es diah eiyah leivah gevvet es en levendich, heilich un en vohl-kfalla opfah zu Gott. Dess is eiyah geishtlichah deensht.
so es dee vo nett Yudda sinn, Gott lohva mechta fa sei bamhatzichkeit. So vi's kshrivva shtayt, “Fa dee uahsach vill ich dich lohva unnich selli vo nett Yudda sinn, un vill singa zu deim nohma.”
Avvah losset eiyah layves-lawf so sei es es Effangaylium funn Christus veaht is. So es eb ich kumm un sayn eich, adda vekk bleib, ich heahra kann es diah am shtandhaftich shtay sind in aym geisht, un am aynich zammah shaffa sind fa da glawva fumm Effangaylium,
Avvah diah sind en raus groofa kshlecht, en kaynichi preeshtahshaft, en heilich folk, en leit es zu Gott heaht, so es diah di vundahboahra sacha sawwa sellet veyyich eem, deah vo eich aus em dunkla groofa hott in sei vundahboahri helling.