Vann di zeida goot sinn, seind fraylich, avvah vann si shlecht sinn, denk an dess: Gott hott ayns gmacht grawt vi eah's anra gmacht hott. Fasell, kann da mensh nett vissa vass kumd noch eem.
Hosht du da Hah fagessa es dich gmacht hott, deah es di himla auskshtrekt hott, un da grund glaykt hott fa di eaht, un bei een fagessa, dich kfeicht hosht alli dawk, veyyich em zann fumm nunnah-dreddah, deah vo's im sinn katt hott fa dich umbringa? Vo is nau da zann fumm nunnah-dreddah?
Dutt en yung maydel fagessa iahra shay sach ohdu, adda en hochtzich-maydel iahra hochtzich glaydah? Doch mei leit henn mich fagessa, fa may dawwa es ma zayla kann.
Mei leit gayn unnah veil si nett gland sinn. Veil du lanning nunnah gedrayt hosht, dann dray ich dich aw nunnah fa mei preeshtah sei. Veil du's ksetz funn dei Gott fa'acht hosht dann fa'acht ich aw dei kinnah.
Selli es ivvahrich sinn aus em Jakob zayla unnich di heida kshtroit sei, unnich feel leit vi en layb unnich di diahra fumm bush, vi da yung layb unnich di shohf-drubba es si famawld un fareist vi eah gayt, un es nimmand shtobba kann.
Endlich vo eah moll zu sich selvaht kumma is, hott eah ksawt, ‘Vi feel funn meim daett sei gnechta henn ess-sach zu shpeahra, un do binn ich am fahungahra!
Saynet nau, ich laynich binn Een, un's hott kenn gott nayvich mich. Ich mach doht, un ich mach levendich; ich habb vay gedu un ich zayl hayla, un nimmand kann ebbah aus mei hand nemma.