‘Vann evil uf uns kumma dutt, adda's shvatt, adda shtrohf, adda peshtelens, adda hungahs-noht, dann shtella miah uns fannich dich, un deah tempel es dei Nohma drawkt, un roofa naus zu diah in unsah noht, un du zaylsht uns heahra un uns helfa.’
Diah es di furcht fumm Hah hend, lohvet een; awl diah, di nohch-kummashaft fumm Jakob, eahret een, un diah, di nohch-kummashaft funn Israel, gukket nuff zu eem.
Diah hend mich ohgroofa in eiyah noht, un ich habb eich kolfa, ich habb eich andvat gevva aus di gviddah-volk, un habb eich ausbroviaht am vassah funn Meribah. (Sela)
Dess driddel dayl zayl ich deich's feiyah du, un's reinicha vi ma silvah shmelst un's reinich macht, un aw vi gold greinicht vatt. Si zayla mei nohma ohroofa, un ich gebb eena andvat. Ich zayl sawwa, ‘Si sinn mei leit,’ un si sawwa, ‘Da Hah is unsah Gott.’”
Vann ennich ebbah shvetzt, loss es sei es vi di vadda funn Gott. Vann ennich ebbah deend, loss een deena mitt di graft vo Gott gebt. Dess is so es in alli sacha Gott fakleaht vatt deich Jesus Christus. Zu eem heaht di hallichkeit un di macht fa immah un immah. Amen.
Vann leit eich fafolka ivvah da nohma funn Christus dann zayla diah ksaykend sei, fa da Geisht funn di hallichkeit un funn Gott root uf eich. Bei eena vatt eah faleshtaht avvah bei eich vatt eah fakleaht.
No hott Gott en hohlah blatz uf gmacht datt an Lehi un vassah is raus kumma. Vo eah gedrunka hott sinn sei grefta zrikk kumma un eah voah viddah recht. No hott eah selli shpring En-Hakkore kaysa, un si is heit noch datt.