Mitt dei hand, oh Hah, hald mich funn sohwichi mennah; funn veldlichi mennah es iahra dayl greeya in demm layva. Du filsht iahra bauch mitt vass du ufkshtoaht hosht fa si; un gebsht iahra kinnah aw genunk, un losht samm ivvahrich fa iahra kinds-kinnah.
Zumm mann es kfellich is zu Gott, gebt eah veisheit, fashtand un frayt, avvah zumm sindah gebt eah di eahvet fa sach zammah samla un ufshtoahra yusht so es eah's ivvah-gevva kann zu demm vo kfellich is zu Gott. Awl dess is unni mayning. Es is vi am broviahra da vind fanga.
En mann es uneahlich reich vatt, is vi en fokkel es oiyah raus breet unni si layya. In di mitt funn sei layva, falost sei geld een un am end is eah yusht vi en unksheidah.
Avvah Gott hott ksawt zu eem, ‘Du nah! Dee do nacht vatt dei sayl gnumma funn diah. No vemm sinn awl dee nadiahlicha sacha es du zammah ksammeld hosht?’