'S doah fa da hohf soll en curtain sei es dreisich foos lang is, gmacht aus fei getwist linnen duch un goahn es bloh, purpel un roht is. Ebbah es goot nayya kann soll's curtain ausnayya, un's soll fiah poshta un fiah fees havva.
Diah yungi mayt funn Jerusalem, ich frohk eich im nohma funn di hash un vildi diahra im feld, es diah di leevi nett ufvekket un fahinnahret biss es di leevi kfellich is.
Kumm zrikk, kumm zrikk, oh Shulamiddah, kumm zrikk, kumm zrikk, so es miah dich vatsha kenna! Favass vellet diah see vatsha es vann see dansa dayt zvishich zvay roiya greeks-leit.
Faddah, du hosht si zu miah gevva, un ich hett geahn es si bei miah sinn vo ich binn, so es si mei hallichkeit sayna kenna, di hallichkeit vo du miah gevva hosht. Fa du hosht mich gleebt eb di veld gmacht voah.
Ich binn eahnshtlich fa eich mitt en gettlichah eahnsht. Fa ich habb eich fashprocha zu aym mann, Christus, so es ich eich gevva kann zu eem vi en rein leddich maydel.
‘Si sinn yusht am di sacha nemma funn di leit es si gebodda henn, en maydel adda zvay fa yaydah mann, shayni glaydah fa da Sisera, shay-gekollaht un ausgnayt duch, ausgnayt duch fa di hels funn selli es gebodda henn.’