13 Ich heah feel leit di unvoahret pishbahra veyyich miah; 's is miah angsht uf alli seit; si shvetza unnich nannah geyyich mich, un shkeema fa mei layva funn miah nemma.
Ich voah vi en daymeedich lamm es sich vekk fiahra glost hott fa kshlacht sei. Ich habb nett gvist es si en shkeem ufksetzt henn geyyich mich, un henn ksawt, “Vella da bohm un sei frucht fadauva, vella een abhakka fumm levendicha land, so es nimmand may an sei nohma denkt.”
Ich heah feel leit am mich fashelda, “Angsht is ivvahrawlich,” sawwa si, “farohdet een! Vella een farohda!” Awl mei freind sinn am voahra un vatsha fa sayna vann ich falla zayl; si sawwa, “Fleicht vatt eah fafiaht, no kenna miah een ivvah-kumma un's ausnemma uf eem.”
Du hosht mei feinda bei groofa es vi uf en fesht-dawk; si sinn geyyich mich kumma funn alli seit. Im dawk fumm Hah sei zann is nimmand vekk kumma adda ivvahrich geblivva. Selli es ich gedrawwa un ufgezowwa habb, henn mei feinda gans ausgrivva.
Vo meiyets kumma is, henn awl di hohchen-preeshtah un di eldishti sich fasammeld un henn dess fashvetzt. Si henn grohda geyyich Jesus fa een doht macha.