Vann ich in di mitt funn druvvel lawf, dann dusht du mich levendich halda; du shtreksht dei hand naus geyyich da zann funn mei feinda, un mitt dei rechtsi hand machsht mich frei.
Avvah ich zayl singa veyyich dei macht, alli meiya zayl ich singa veyyich dei grohsi leevi; fa du bisht mei Feshtah-Blatz, en Roo-Blatz aus di kfoah an di zeit funn mei noht.
Vi da vind funn di east, zayl ich si ausnannah shtroiya fannich iahra feinda; ich dray mei bukkel geyyich si un nett mei ksicht, uf em dawk es iahra druvvel uf si kumd.”
Avvah ich binn oahrich zannich mitt di heida funn anri lendah es shtols sinn un kenn druvvel henn. Ich voah yusht bissel zannich mitt mei leit, avvah di heida es ich gyoost habb fa si shtrohfa henn si gmacht oahrich soffahra.’
'Sis an meim blatz fa auseeva; ich zayl si zrikk betzawla. Di zeit kumd vann iahra foos shlibt; iahra dawk funn shreklichi sacha is nayksht, un iahra shtrohf is shteik am kumma.”
Un's voah em Dawfit oahrich angsht, veil di mennah am shvetza voahra fa een shtaynicha. Di mennah voahra awl fabiddaht im geisht veyyich iahra boova un mayt. Avvah da Dawfit hott sich shteik gmacht deich da Hah sei Gott.