Grawt vi shohf, iahra dayl is es grawb, da doht is iahra shohf-heedah. Di ufrichticha zayla ivvah si roola meiya-free, un iahra leib zayld kshvind fazeahra im grawb un datt missa si bleiva, veit vekk funn iahra deiyahri haymeda.
Ksaykend is sellah es du raus laysht, un nayksht bringsht fa in dei foah-hohfa voona. Miah sinn zufridda mitt di gooda sacha funn deim haus, dei heilichah tempel.
Di dohda funn unsah leit zayla viddah layva, iahra leivah shtayn viddah uf. Vekket uf un singet mitt frayt, diah es unnich em shtawb leiyet. Dei dau is vi da meiya-dau uf di eaht, un di eaht bringd awl iahra dohdi raus.
Mitt eem shvetz ich maul zu maul, grawt raus, un nett in dunkli kshvetzah; eah saynd da Hah vi eah is. So favass hend diah eich nett kfeicht fa shvetza geyyich mei gnecht da Mosi?”
Avvah miah awl, mitt abgedekti ksichtah, sayna di hallichkeit fumm Hah, so es vann miah am in en shpikkel gukka veahra, sinn miah am in sei gleichlichi fashtelling gedrayt vadda funn hallichkeit zu hallichkeit, un dess is fumm Geisht da Hah.
Eah zayld unsah grauslich leib fa'ennahra, so es es gmacht vatt vi sei hallich leib, deich di graft vass een glost hott alli sacha unnich sich selvaht bringa.
Vann's eich nett kfald fa da Hah deena, dann machet heit eiyah meind uf veah diah deena vellet—di abgettah es eiyah foah-feddah gedeend henn uf di annah seit fumm Revvah, adda di gettah funn di Amoriddah do vo diah voonet. Avvah so veit es es mich un mei family ohgayt, miah zayla da Hah deena.”