Un nau even vann ich ald un groh binn, du mich nett falossa, oh Gott, biss ich dei macht fakindicht habb zu di kinds-kinnah, un dei graft zu selli es nohch kumma.
Kaynicha zayla eiyah shviah-feddah sei, un iahra veivah eiyah maemma; si zayla sich nunnah bikka fannich eich mitt iahra ksichtah uf da bodda, un da shtawb shlekka an eiyah fees. No sellet diah vissa es ich da Hah binn, selli es iahra fadrauwes in mich doon, zayla nett nunnah glost sei.”
Du zaylsht di millich funn di heida sukla, un di brisht funn kaynicha. No zaylsht du vissa es ich, da Hah, dei Heiland binn, dei Frei-Shtellah, da Mechtich Gott fumm Jakob.
No hott da sivvet engel sei hann geblohsa, un's voahra laudi shtimma im Himmel vo ksawt henn, “Di kaynich-reicha funn di veld sinn di kaynich-reicha vadda funn unsah Hah un funn sei Christus, un eah zayld Kaynich sei fa immah un immah.”