No hott da Dawfit ksawt zumm Nathan, “Ich habb ksindicht geyyich da Hah.” Da Nathan hott ksawt zu eem, “Da Hah hott dei sind vekk gnumma. Du zaylsht nett shtauva.
Kummet nau, vella dess ivvah-shvetza,” sawkt da Hah. “Even vann eiyah sinda bloot-roht sinn, si sella veis sei vi shnay, Even vann si sinn vi roht duch, doch sella si sei vi vull.
Loss da gottlohs mensh sei vayk falossa, un da evil mensh sei gedanka. Loss een sich zumm Hah drayya, un eah zayld bamhatzich sei zu eem; loss een sich zu unsah Gott drayya, veil eah een geahn fagebt.
En mann zayld nimmi sei nochbah adda sei broodah lanna, un sawwa, ‘Lann da Hah kenna,’ fa si zayla mich awl kenna, fumm glenshta zumm grayshta,” sawkt da Hah, “veil ich iahra ungettlichkeit fagebb un nee nimmi an iahra sinda denk.”
Shpaydah zayla di Kinnah-Israel zrikk drayya, un zayla da Hah iahra Gott un da Dawfit iahra kaynich sucha. Si zayla zumm Hah un sei gnawt kumma am ziddahra in di letshta dawwa.
No henn di gmayna in Judayya, Galilaya un Samaria, fridda katt, un sinn ufgebaut vadda. Si sinn gloffa im furcht fumm Hah, un voahra gedrohsht im Heilicha Geisht, un di gmay is gvaxa.
naymlich, es Gott in Christus am di veld zammah bringa voah zu sich selvaht, un hott leit iahra sinda nett geyyich si kohva. Eah hott's uf uns glaykt fa dess Vatt vo Gott un leit zammah bringd bekand macha.
Avvah di shtandhaftich mavvah funn Gott is shuah un fesht. Uf selli mavvah shtayn dee vadda: “Da Hah kend selli vo sei sinn.” Un “Alli-ebbah es da nohma funn Christus bekend, muss vekk drayya funn ungerechtichkeit.”