Da Hiskia hott drayshtlich kshvetzt zu di Lefiddah es gvissa henn es si di sacha fumm Hah sei deensht goot fashtayn. Si henn iahra dayl gessa alli dawk fa sivva dawk un henn dank-opfahra gopfaht un henn da Hah, da Gott funn iahra foah-feddah, glohbt.
Di preeshtah henn nett kfrohkt, ‘Vo is da Hah?’ Selli es acht gevva uf's ksetz henn mich nett gekend; di foah-gengah henn geyyich mich kshaft. Di brofayda henn gebroffetzeit im Baal sei nohma, un sinn abgettah nohch gloffa es nix veaht voahra.
An selli zeit hott Jesus gebayda un hott ksawt, “Ich dank dich, Faddah un Hah fumm Himmel un di eaht, es du dee sacha zrikk kalda hosht funn dee vo veisheit henn un gland sinn, un hosht si gvissa zu denna vo sinn vi kinnah.
Bei nau sedda diah am anri leit lanna sei, avvah diah sind alsnoch am blatz vo ebbah eich di eahshta sacha veyyich di Vadda funn Gott ivvah lanna muss. Diah sind am blatz vo diah millich brauchet, un nett shteik ess-sach.