166 Ich voaht fa dei saylichkeit, oh Hah, un hald dei gebodda.
Oh Hah, ich voaht fa dei saylichkeit.
Ich habb en falanga fa dei saylichkeit, oh Hah, un ich habb frayt in deim ksetz.
Mei sayl hott en falanga fa dei saylichkeit, ich du mei hofning in dei vatt.
Opfahret gerechti opfahra, un doond eiyah fadrauwa in da Hah.
Sellah es dank uf opfaht, sellah dutt mich recht eahra, un sellah es ohhald da recht vayk lawfa, een loss ich di saylichkeit funn Gott sayna.”
Es is en goot ding fa hofning havva, un fa geduldich voahra uf em Hah sei saylichkeit.
Vann ennich ebbah Gott sei villa du vill, dann find eah aus eb's funn Gott is vass ich eich lann, adda eb's is funn miah selvaht.