151 Avvah du bisht nayksht, oh Hah, un awl dei gebodda sinn voahheit.
Du hosht dei zeiknisa gevva in gerechtichkeit, si kenna folshtendich gedraut sei.
Dei gerechtichkeit is en ayvichi gerechtichkeit, un dei ksetz is voahheit.
Dei zeiknisa sinn gerecht fa'immah, helf mich fashtay, so es ich layva kann.
Du vaysht's vann ich mich anna hokk, un vann ich uf shtay; du vaysht mei gedanka funn veit ab.
Da Hah is nayksht bei awl selli es een ohroofa, bei awl selli es een eahnshtlich ohroofa.
Da Hah is nayksht zu selli es fabrochani hatza henn, un setz selli frei es moot faloahra henn.
Gott is unsah sayfah Roo-Blatz un unsah Graft; eah is immah datt fa helfa an di zeit funn druvvel.
Miah gevva dank zu diah, oh Gott; miah gevva dank un sawwa leit veyyich dei vundahboahri verka, veil dei Nohma nayksht is.
“Heich moll, en yung, leddich maydel zayld en kind in sich havva, un zayld en sohn in di veld bringa. Sei nohma soll Emmanuel sei.” Sell maynd, “Gott is bei uns.”
Vo is en annah hallich folk es iahra gettah so nayksht henn vi da Hah unsah Gott is zu uns vann miah bayda zu eem?