Oh Hah, du bisht mei Gott, ich hayb dich uf un lohb dei nohma; du voahsht shtandhaftich un hosht vundahboahri sacha gedu, sacha es du im sinn katt hosht lang zrikk.
Zu uns is en kind geboahra vadda, zu uns voah en sohn gevva; di macht fa uns roola zayld uf sei shuldahra roowa. Dess zayld sei nohma sei: Vundahboahrah Roht-Gevvah, Mechtichah Gott, Ayvichah Faddah, Evvahshtah Fridda-Machah.
No binn ich an sei fees kfalla fa een ohbayda. Avvah eah hott ksawt zu miah, “Sayn es du sell nett dusht! Ich binn en mitt-gnecht funn diah un aw funn dei breedah vo's zeiknis henn funn Jesus. Bayt Gott oh!” (Es zeiknis funn Jesus is da geisht funn broffetzeiyung.)