“Meindsht du, oh Hah, vi ich shtandhaftich gloffa binn fannich diah mitt en folkumma hatz un habb gedu vass diah kfellich voah?” Un da Hiskia hott biddahlich keild.
Es voah en mann es Hiob kaysa hott es im land funn Uz gvoond hott. Deah mann voah unshuldich un ufrichtich; eah hott Gottes-furcht katt un hott sich vekk kalda funn evil.
Da Hah hott no ksawt zumm Satan, “Hosht du acht katt funn meim gnecht da Hiob? 'Sis nimmand uf di eaht vi een. Eah is unshuldich un ufrichtich, en mann es Gottes-furcht in sich hott, un sich vekk hald funn evil.”
Veah hott veisheit? Eah fashtayt dee sacha. Veah hott eisicht? Eah fameikt si. Di vayya fumm Hah sinn recht; un di gerechta lawfa drinn, avvah di ivvah-dreddah shtolbahra drinn.
Nau dess is unsah frayt: unsah innahlich zeiknis sawkt uns es miah henn uns uf kfiaht in di veld mitt heilichkeit un gettlichah eahnsht, nett mitt menshlichi veisheit avvah in di gnawt funn Gott; un unsah lawf voah even may so geyyich eich.
Avvah sellah vo in's folkumma Ksetz nei gukt vass em frei macht, vann eah ohhald un is nett yusht aynah es heaht un fagest, avvah's no aw dutt, sellah vatt ksaykend in vass eah dutt.