Ich zayl kfunna sei bei eich,” sawkt da Hah, “un ich bring eich zrikk funn eiyah kfengnis. Ich sammel eich zammah funn awl di lendah un bletz es ich eich anna kfiaht habb,” sawkt da Hah, “un bring eich zrikk fumm blatz es ich eich hee kshikt katt habb.”
Heichet's vatt fumm Hah ab, diah heida; breddichet's veit ab am say nohch un sawwet, ‘Sellah es Israel ausnannah kshtroit hott, zayld si viddah zammah samla, un ivvah sei drubb vatsha vi en shohf-heedah.’
Gukk moll, ich bring si fumm land in di natt, ich sammel si zammah fumm end funn di eaht. Di blinda un di lohma zayla dibei sei, veibsleit mitt kinnah im leib, un selli es am si havva sinn, en grohsi drubb zayld zrikk kumma.
Ich fiah eich raus funn di heida un sammel eich funn di lendah vo diah kshtroit voahret mitt en mechtichi hand, mitt en auskshtrektah oahm un mitt ausgleahdah zann.
Vann ich si moll zrikk gebrocht habb funn di heida un si zammah ksammeld habb funn di lendah funn iahra feinda, no veis ich mich heilich zu feel heida-lendah deich si.
Un si henn en nei leet ksunga, un henn ksawt, “Du bisht's veaht fa's buch nemma un di seals uf macha. Fa du voahsht doht gmacht un dei bloot hott uns gekawft fa Gott funn alli kshlecht, un zung, un leit, un land.