Vo da engel sei hand naus kshtrekt hott fa Jerusalem shlauwa, hott's da Hah kshpeit fa awl dess evil, un eah hott ksawt zumm engel es am di leit fafolka voah, “Sell is genunk! Nemm dei hand ab.” Da engel fumm Hah voah am dresha-floah fumm Araunah, da Jebusiddah.
Avvah da Hah voah gnaydich un bamhatzich zu eena un hott sich zu eena gedrayt deich sei bund mitt em Abraham, Isaac un em Jakob. Eah voah nee nett villing fa si folshtendich ausreiva, adda fa si vekk shtohsa funn sich biss heidichs-dawk.
Ich zayl shvetza veyyich em Hah sei shtandhaftichi-leevi, veyyich di sacha es eah glohbt sei soll difoah, un veyyich alles es da Hah gedu hott fa uns— eah hott feel goodi sacha gedu fa's haus funn Israel, veil eah gnawt un bamhatzichkeit katt hott fa si.
Vi kann ich dich ufgevva, Ephraim? Vi kann ich dich ivvah-drayya, Israel? Vi kann ich du zu diah vass ich habb zu Adama, adda vass ich habb zu Zeboim? Mei hatz is gedrayt in miah, un mei bamhatzichkeit lawft ivvah.
Fa iahra sayk zayl ich an's bund denka mitt iahra foah-feddah, dee es ich aus Egypta gebrocht habb fannich di awwa funn di heida so es ich iahra Gott sei habb kenna. Ich binn da Hah.’”
Da Hah zayld sei leit richta un zayld bamhatzich sei zu sei gnechta, vann eah saynd es si kenn grefta may henn un's is nimmand may ivvahrich, gebunna adda frei.
Vo da Hah als richtah raus kshteld hott fa si, voah eah bei em richtah un hott si aus di hend funn iahra feinda gnumma so lang es da richtah glaybt hott. Da Hah hott si gedavvaht vann eah si keaht hott yammahra, veil iahra feinda si so veesht gyoost henn un si nunnah gedredda henn.