Un ich vill mei bund macha zvishich miah un diah un dei nohch-kummashaft noch diah, un iahra nohch-kummashaft. Dess soll en ayvich bund sei, es ich dei Gott sei zayl un da Gott funn dei nohch-kummashaft.
Bleib en fremdah do in demm land, un ich bleib mitt diah un sayken dich. Zu diah un dei nohch-kummashaft gevvich awl dee lendah, un ich zayl di vadda halda vass ich kshvoahra habb zu dei faddah da Abraham.
No habb ich ksawt: “Oh Hah, da Gott fumm himmel, du grohsah un shreklichah Gott. Du haldsht dei bund un dei shtandhaftichi-leevi fa selli es dich leeb henn un dei gebodda halda.
No zayl ich di vadda halda es ich kshvoahra habb zu eiyah foah-feddah fa eena en land gevva es millich un hunnich drinn lawft,’ so vi's is heit.” No habb ich, da Jeremia, ksawt, “Yau, Hah, loss es so sei.”
Ich habb gebayda zumm Hah mei Gott, habb mich bekend un habb ksawt, “Oh Hah, du grohsah un shreklichah Gott, deah es sei bund un shtandhaftichi-leevi hald fa selli es een leeva un sei gebodda halda,
Es voah veil da Hah eich leeb katt hott un sei vatt kalda hott, dess es eah kshvoahra katt hott zu eiyah foah-feddah. Fasell hott eah eich raus gebrocht mitt en mechtichi hand un eich frei gmacht fumm gnechta-land, funn di hand fumm Pharao, da kaynich funn Egypta.
Fasell sellet diah vissa es da Hah eiyah Gott, Gott is. Eah is da shtandhaftich Gott es sei bund hald, un sei shtandhaftichi-leevi veist fa en dausend layves-zeida zu selli es een leeva un sei gebodda halda.