Favass bisht du bedreebt, oh mei sayl, un bisht so unruich in miah? Du dei hofning in Gott, fa ich zayl een viddah lohva, veil eah mei hilf un mei Gott is.
Eah feedaht sich mitt esh, sei fafiaht hatz drayt een vekk. Eah kann sich selvaht nett saylich macha un sawwa, “Is dess ding in mei rechtsi hand nett en leek?”
Si zayla shtawb shlekka vi en shlang, vi di diahra es gradla uf em grund. Si zayla aus iahra lechah kumma am ziddahra. In furcht kumma si zumm Hah unsah Gott, un zayla sich feicha veyyich diah.