So hott gans Israel di Bundes-Lawt fumm Hah ruff gebrocht mitt en grohsi yacht, am greisha un am blohs-hanna blohsa es gmacht voahra aus shohf-bekk hanna, un anri blohs-hanna, mitt cymbals un grohsi un glenni harfa.
Si henn gessa un gedrunka mitt grohsi frayt fannich em Hah sellah dawk. No henn si da Solomon, em Dawfit sei boo, kaynich gmacht's zvett mohl. Si henn een ksalbt fannich em Hah fa roolah sei un da Zadok fa preeshtah sei.
No hott eah ksawt zu eena, “Gaynd un esset goot ess-sach un drinket sees drinkes, un shikket samm zu selli es nix grisht henn. Deah dawk is heilich zu unsah Hah. Seind nett bedreebt, fa di frayt fumm Hah is eiyah graft.”
Diveil es ich mei hatz ausleah, denk ich an dee sacha: vi ich als mitt di leit ganga binn, un habb si an's haus funn Gott kfiaht, am singa mitt frayt un en dankboah hatz, unnich di leit es am da feiyah-dawk halda voahra.
Avvah loss awl selli es diah drauwa sich froiya; loss si immah singa mitt frayt. Bedekk si un gebb acht uf si, so es selli es dei nohma leeb henn, sich froiya kenna veyyich diah.
Du shmeisht si in di luft, da vind drawkt si vekk un da shtoahm blohst si fatt. Avvah du zaylsht fraylich sei ivvah da Hah, un dich fagleahra im Heilicha Gott funn Israel.
Ich froi mich oahrich im Hah, un mei sayl is fraylich in meim Gott. Fa eah hott mich geglayt mitt glaydah funn saylichkeit, un mich ohgezowwa mitt en leib-rokk funn gerechtichkeit, so vi en hochtzich-mann en blumma-krohn uf da kobb dutt, un en hochtzich-maydel keshtlichi shtay an sich henkt.
Froiyet eich, diah leit funn Zion, seind fraylich im Hah eiyah Gott. Eah hott eich di shpoht-yoah reyyah gevva, fa eich lanna in gerechtichkeit. Eah hott sei reyyah ausgleaht uf eich, di freeya un shpohda reyyah vi difoah.
Da Hah dei Gott is mitt diah, eah is en shteikah Heiland. Eah zayld grohsi frayt havva in diah; sei leevi zayld diah fridda gevva, un zayld sich froiya un singa ivvah dich.”
Em Ephraim sei nohch-kummashaft vadda vi mechtichi mennah, un iahra hatza zayla fraylich vadda vi funn vei. Iahra kinnah zayla dess sayna un sich froiya, un iahra hatza zayla froh sei deich da Hah.
Endlich, leevi breedah, froiyet eich. Seind folkumma, seind gedrohsht, seind aynich, seind in fridda, no vatt da Gott funn leevi un fridda bei eich sei.
Diah sellet dee sacha essa fannich em Hah eiyah Gott am blatz es da Hah eiyah Gott raus layst, diah, mitt eiyah boova un mayt, eiyah gnechta un mawda un di Lefiddah es in eiyah shtett sinn. Diah sellet fraylich sei fannich em Hah eiyah Gott in alles es diah doond.
Diah sellet fraylich sei fannich em Hah eiyah Gott, diah, eiyah boova un mayt, eiyah gnechta un mawda, di Lefiddah in eiyah shtett, di ausahra, selli unni eldra un di vitt-veivah unnich eich. Dess soll gedu sei am blatz es da Hah eiyah Gott raus layst, datt vo diah sei nohma deena sellet.
Un endlich, leevi breedah, vass-evvah es voah is, vass-evvah es eahlich is, vass-evvah es recht is, vass-evvah es heilich is, vass-evvah es leeblich is, vass-evvah es en goot kshvetz hott, vann ennich ebbes goot is, un vann ennich ebbes gepreist sei sett, denket an dee sacha.
Endlich, leevi breedah, miah frohwa eich un famohna eich im Hah Jesus fa lawfa in so en vayk es es Gott leeblich is, so vi miah eich gland henn. Nau doond so may un may.
Avvah froiyet eich veil diah en dayl hend in Christus sei leides, so es vann sei hallichkeit moll gvissa vatt, kennet diah aw froh sei mitt grohsi frayt.
No hott di Hannah gebayda un hott ksawt, “Mei hatz froit sich im Hah; im Hah is mei hann hohch uf kohva. Mei maul shvetzt grohs geyyich mei feinda, veil ich mich froi in dei saylichkeit.