Vo da Paulus am so shvetza voah fa sich selvaht, hott da Festus ksawt mitt en laudi shtimm, “Paulus, du bisht nayvich diah selvaht. Du hosht so feel lanning es du am dei meind faliahra bisht.”
Vass macht's aus? Yusht so lang es in alli vayya Christus gebreddicht vatt, eb mitt en letzah zeel adda in di voahheit. In awl demm froi ich mich un ich vill mich viddah froiya.
Es is recht es ich deah vayk feela sett veyyich eich veil ich eich in meim hatz habb. Fa diah hend en dayl mitt miah in di gnawt diveil es ich gebunna binn, un aw diveil es ich ufshtay fa's Effangaylium un's fagrefticha du.
Fa dess voahrich eiksetzt es en breddichah un en aposhtel, so es ich di Heida lanna kann veyyich em glawva un di voahheit. Ich sawk di voahret in Christus, un leek nett.