Un da Kaynich zayld sawwa zu eena, ‘Voahlich, ich sawk eich, vass diah gedu hend zu ayns funn di vennichshta funn mei breedah, so hend diah's gedu zu miah.’
Vo see un iahra haus-halding gedawft voahra hott see uns kaysa mitt dee vadda, “Vann diah maynet es ich an da Hah glawb, dann kummet un bleivet an mei haus.” Un see hott uns fashvetzt fa so du.
Veyyich em Titus, eah is mei mitt-helfah un shtayt bei miah im deensht zu eich. Un veyyich di anra breedah, si sinn aposhtla funn di gmayna un sinn en eah zu Christus.
Dess is naymlich, es di Heida mitt-eahvah sinn mitt di Yudda, un sinn en dayl fumm sayma leib. Si zayla mitt-nannah en dayl havva in sellem vass fashprocha is deich Jesus Christus im Effangaylium.
Es is recht es ich deah vayk feela sett veyyich eich veil ich eich in meim hatz habb. Fa diah hend en dayl mitt miah in di gnawt diveil es ich gebunna binn, un aw diveil es ich ufshtay fa's Effangaylium un's fagrefticha du.
Selli gnechta vo glawvichi meishtah henn sella si nett vennichah achta veil si breedah sinn. Avvah in blatz funn sell sedda si noch haddah shaffa, veil selli vo goot raus greeya glawvich un beleebt sinn. Lann si un famohn si in dee sacha.
Heichet, mei leevi breedah, hott nett Gott di oahma in deahra veld raus groofa fa reich sei im glawva, un fa's Kaynich-Reich eahva vass eah fashprocha hott zu selli vo een leeva?
Di eldishti vo unnich eich sinn doon ich famohna. Ich binn aw en mitt-eldishtah vo zeiknis gebt zumm leides funn Christus, un vo aw en dayl havva zayld in di hallichkeit vass gvissa sei zayld.
Vass miah keaht henn un ksenna henn fakindicha miah zu eich so es diah ayns sei kennet mitt uns in gmeinshaft, un unsah gmeinshaft is mitt em Faddah un mitt seim Sohn Jesus Christus.