31 No shikt eah sei engel naus mitt en laudah blohs fumm hann fa dee vo raus groofa sinn zammah samla funn di fiah vinda, un funn ay end fumm Himmel biss an's anra.
No uf'm meiya fumm dridda dawk voah's am dimla un gviddahra, un's voah en dikki volk ivvah da berg. En laut blohs-hann hott geblohsa, un awl di leit henn geziddaht.
Eah zayld en zaycha ufshtella fa di heida, un zayld di fayawkta funn Israel zammah bringa; eah zayld di leit funn Juda zammah samla es ausnannah kshtroit sinn funn di fiah ekka funn di eaht.
In sellem dawk zayld en grohs blohs-hann blohsa. Un selli es am shtauva voahra im land Assyria un selli in Egypta es ausgedrivva voahra, zayla kumma un da Hah deena uf em heilicha berg an Jerusalem.
Singet en nei leet zumm Hah. Singet lohb zu eem biss an's end funn di eaht, diah es nunnah an da say gaynd, un alles es drinn is, diah islands un awl selli es druff voona.
Mach dei awwa uf un gukk rumm, si sinn awl am sich fasamla un am zu diah kumma. So shuah es ich layb,” sawkt da Hah, “zaylsht du si veahra vi keshtlichi shtay; du dusht si oh vi en hochtzich-maydel dutt.
Diah zaylet shpringa un eich fabutza deich di valley es deah berg fashpald, veil di valley so veit gayt es Azel. Diah zaylet fatt shpringa vi diah sind funn di eaht-bayben in di dawwa fumm Kaynich Usia funn Juda. No kumd da Hah mei Gott, un awl di heilicha mitt eem.
Da engel hott miah andvat gevva un hott ksawt, “Dess sinn di fiah vinda fumm himmel. Si sinn am naus gay noch demm es si fannich em Hah funn di gans veld kshtanna henn.
Ich nemm di greeks-veyya vekk fumm Ephraim, un di greeks-geil funn Jerusalem, un da greeks-bow zayld fabrocha sei. Da kaynich zayld fridda macha unnich di heida. Eah zayld roola funn aym say zumm anrah, un fumm Revvah biss an's end funn di eaht.
No veist da Hah sich un kumd ivvah si, sei arrow fleekt fassich vi gviddah. Gott da Hah blohst's blohs-hann; eah lawft fassich in di shtoahms funn di saut.
Un vann selli dawwa nett katzah gmacht veahra, dayda kenn mensha datt deich kumma. Avvah fa di sayk funn dee vo raus groofa sinn zayla selli dawwa katzah gmacht vadda.
Fa falshi Chrishta un falshi brofayda vadda uf kumma, un si zayla vundahboahri sacha du un vundahboahri zaycha veisa. Vann's meeklich veah dayda si even dee fafiahra vo raus groofa sinn.
Un eah zayld sei engel naus shikka fa dee zammah hohla vo raus groofa sinn funn di fiah vinda, funn ivvahrawlich in di eaht, un funn ivvahrawlich im Himmel.
un dess zayld bletzlich sei, imma awwa-blikk, vann's letsht blohs-hann geblohsa vatt. Fa's blohs-hann vatt geblohsa un di dohda zayla uf shtay, neemols may zu shtauva, un miah zayla awl fa'ennaht sei.
Dess voah so es es auskfiaht vadda soll vann di zeit moll folfild is; sell is, fa alli sacha zammah bringa in Christus, di sacha im Himmel un uf di eaht, deich een.
Gukket zrikk in di dawwa eb diah geboahra voahret, zrikk an di zeit es Gott mensha gmacht hott uf di eaht. Gukket in da himmel funn aym end zumm anra. Hott ennich ebbes vi dess selayva blatz gnumma, adda ennich ebbah ebbes vi dess selayva keaht?
Fa da Hah selvaht zayld runnah kumma fumm Himmel mitt en laudah grish, mitt di shtimm fumm haychshta engel, un mitt em blohs-hann funn Gott. Un di dohda in Christus zayla seahsht uf shtay.
adda zu di yacht funn en blohs-hann, un en shtimm es vadda ksawt hott, so es selli vo's keaht henn, kfrohkt henn es nimmi may ksawt vadda soll zu eena.
Di mayning funn di sivva shtanna es du ksenna hosht in mei rechtsi hand, un di sivva goldichi lichtah-shtaends is dess: di sivva shtanna sinn di engel funn di sivva gmayna, un di sivva lichtah-shtaends es du ksenna hosht sinn di sivva gmayna.”
No hott da sivvet engel sei hann geblohsa, un's voahra laudi shtimma im Himmel vo ksawt henn, “Di kaynich-reicha funn di veld sinn di kaynich-reicha vadda funn unsah Hah un funn sei Christus, un eah zayld Kaynich sei fa immah un immah.”
Noch demm habb ich fiah engel ksenna uf di fiah ekka funn di eaht shtay. Si henn di fiah vinda funn di eaht zrikk kohva, so es kenn vind uf di eaht blohsa soll, un aw nett uf da say adda uf ennichah bohm.