Dess hott blatz gnumma deich di sinda funn iahra brofayda, un di shulda funn iahra preeshtah; dee es es bloot funn di gerechta datt drinn fagossa henn.
Fasell shikk ich eich brofayda, mennah mitt veisheit un shrift-geleahrah, un diah vaddet dayl funn dee greitzicha un si doht macha, un dayl zaylet diah gayshla in eiyah gmay-heisah un si fafolka funn ay shtatt biss an di annah.
Jerusalem, Jerusalem, du vo di brofayda doht machsht un shtaynichsht dee vo zu diah kshikt voahra. Vi oft hett ich geahn dei kinnah zammah gegeddaht vi en glukk iahra beeblen unnich iahra flikkel nemd, avvah du hosht nett vella.
Da roolah hott ksawt zu eem, ‘Bei di vadda aus deim ayya maul doon ich dich richta, du ungerechtah gnecht! So du hosht gvist es ich en haddah mann binn, es ich sell nemm vass ich nett kshaft habb difoah un es ich funn di eahn nemm vo ich nett ksayt habb?
No hott da Joshua ksawt zu di leit, “Diah gevvet do zeiknis fa eich selvaht es diah ausgmacht hend fa da Hah deena.” Si henn ksawt, “Yau, miah gevva zeiknis.”