Un ich habb di gottlohsa ksenna fagrawva vadda; dess sinn selli es als zrikk un faddi fumm heilicha-blatz ganga sinn un henn hohchi eah grikt, grawt in di shtatt vo si iahra gottlohsi sacha ausgedrawwa henn. Dess is aw leah un unni mayning.
Sawk zu eem, ‘Vass bisht du am du do, veah hott diah's recht gevva fa en grawb raus hakka fa dich selvaht, fa en grawb raus hakka hohch drovva, un en roo-blatz macha fa dich selvaht im felsa?
“Saynet ditzu es diah nett nunnah gukket uf ayns funn dee glenna. Fa ich sawk eich, im Himmel doon iahra engel immah's ksicht sayna funn meim Faddah vo im Himmel is.
No shikt eah sei engel naus mitt en laudah blohs fumm hann fa dee vo raus groofa sinn zammah samla funn di fiah vinda, un funn ay end fumm Himmel biss an's anra.
Un ich sawk zu eich, es zayla feel leit kumma funn di east un funn di west un zayla anna hokka essa im Kaynich-Reich fumm Himmel mitt em Abraham, em Isaac, un em Jakob.
Avvah Gott hott ksawt zu eem, ‘Du nah! Dee do nacht vatt dei sayl gnumma funn diah. No vemm sinn awl dee nadiahlicha sacha es du zammah ksammeld hosht?’
Da Petrus hott sich rumm gedrayt un hott sellah yingah ksenna am eena nohch kumma vo Jesus leeb katt hott. Dess voah da vann vo sich zrikk veddah Jesus glost katt hott am dish un hott een kfrohkt, “Hah, veah zayld dich farohda?”
Siddah es di kinnah flaysh un bloot henn, dann is eah vadda vi si, un hott iahra flaysh un bloot ohgnumma. Dess voah so es deich sei doht, eah zu nix macha kann deah vo graft hott ivvah da doht, sell is, da Deivel.
Eah hott unsah sinda gedrawwa in seim aykna leib uf em greitz, so es miah, vo doht sinn zu sinda, layva sedda fa gerechtichkeit. Deich sei gayshel-meiks sind diah kayld vadda.
No habb ich en shtimm fumm Himmel keaht sawwa zu miah, “Shreib, ‘Ksaykend sinn di dohda, dee vo shtauva im Hah funn nau on.’” “Yau,” sawkt da Geisht, “Si zayla roowa funn iahra eahvet, un iahra verka kumma eena nohch.”