Dess voah so es es auskfiaht vadda soll vann di zeit moll folfild is; sell is, fa alli sacha zammah bringa in Christus, di sacha im Himmel un uf di eaht, deich een.
Nau froi ich mich in meim leides fa eich. Un in meim flaysh fill ich uf vass noch nohtvendich voah funn di dreebsawl funn Christus, fa di sayk funn seim leib vo di gmay is.
un funn Jesus Christus, deah vo en voah zeiknis gebt; deah vo da eahsht-geboahra is funn di dohda, un vo ivvah di kaynicha funn di eaht is. Zu eem vo uns leeb katt hott, un uns gvesha hott funn unsah sinda mitt sei bloot.
No hott da sivvet engel sei hann geblohsa, un's voahra laudi shtimma im Himmel vo ksawt henn, “Di kaynich-reicha funn di veld sinn di kaynich-reicha vadda funn unsah Hah un funn sei Christus, un eah zayld Kaynich sei fa immah un immah.”
No hott eah ksawt zu miah, “Es is faddich. Ich binn da Alpha un da Omega, da Ohfang un's End. Zu demm vo dashtich is gevvich unni geld, fumm brunna funn levendich vassah.