In meim angsht habb ich zumm Hah groofa; ich habb naus groofa zu meim Gott fa hilf. Funn sei tempel hott eah mei shtimm keaht; eah hott abkeicht zu meim roof fa hilf.
Favass bisht du bedreebt, oh mei sayl, un bisht so unruich in miah? Du dei hofning in Gott, fa ich zayl een viddah lohva, veil eah mei hilf un mei Gott is.
Favass bisht du so bedreebt, oh mei sayl, un bisht so unruich in miah? Du dei hofning in Gott, fa ich zayl een viddah lohva, veil eah mei hilf un mei Gott is.
Favass bisht du bedreebt, oh mei sayl, un bisht so unruich in miah? Du dei hofning in Gott, fa ich zayl een viddah lohva, veil eah mei hilf un mei Gott is.
Ksaykend is sellah es du raus laysht, un nayksht bringsht fa in dei foah-hohfa voona. Miah sinn zufridda mitt di gooda sacha funn deim haus, dei heilichah tempel.
Es voah geviss fa mei goot, es es miah so bang voah. Du hosht mei sayl hatzlich ohgnumma, so es see nett fadauva gayt. Du hosht awl mei sinda hinnich dei bukkel gedu.
Veah is unnich eich es da Hah fircht, un heicht di shtimm funn seim gnecht? Veah lawft im dunkla un hott kenn licht? Loss een sei fadrauwa in da Hah du, un sich falossa uf sei Gott.
Un's voah em Dawfit oahrich angsht, veil di mennah am shvetza voahra fa een shtaynicha. Di mennah voahra awl fabiddaht im geisht veyyich iahra boova un mayt. Avvah da Dawfit hott sich shteik gmacht deich da Hah sei Gott.