6 Si henn dess ksawt fa en fall shtella fa een fanga, so es si een pshuldicha kenda. Avvah Jesus hott yusht nunnah gebikt un ohkfanga uf da bodda shreiva mitt sei fingah.
Juda, mei sohn, du bisht vi en yungah layb es doht gmacht hott, un gayt viddah zrikk. Vi en layb lost eah sich nunnah un laykt sich anna. Un vi mitt en layb, veah dayt drauwa ufshtay geyyich een.
Ich habb miah dess foah-gnumma: Ich zayl mei vayya heeda, so es ich nett sindich mitt mei zung. Ich hald mei maul shtill, so lang es di ungettlicha um mich rumm sinn.
Oh Hah, du bisht di hofning funn Israel, awl selli es dich falossa, missa sich shemma. Selli es vekk drayya funn diah, greeya iahra nohma in da shtawb kshrivva, veil si da Hah falossa henn, deah es di shpring funn ayvich vassah is.
Uf aymol henn di fingah funn en mensha-hand sich gvissa, un henn uf di gebleshtaht vand kshrivva nayksht am lichtah-shtaend im kaynich-haus. Da kaynich hott di hand gvatsht vi si kshrivva hott.
nett ayns funn di mennah es mei hallichkeit un zaycha ksenna henn es ich gedu habb in Egypta un in di vildahnis, dee es miah nett keicht henn, un henn mich dee zeyya mohl fasucht,
Avvah Jesus voah yusht shtill. Un da hohchen-preeshtah hott ksawt zu eem, “Bei em levendicha Gott musht du shveahra un andvat gevva. Sawk uns eb du Christus, da Sohn Gottes bisht.”