37 Ich vays es diah em Abraham sei nohch-kummashaft sind, avvah diah sind alsnoch am gukka fa mich doht macha, veil diah kenn blatz hend in eich fa mei vadda.
Dee leit iahra hatza sinn fashtokt. Si sinn hatt-heahrich un henn iahra awwa zu gmacht, so es si nett sayna kenna mitt iahra awwa, un heahra kenna mitt iahra oahra, un fashtay im hatz, un boos du so es ich si hayla kann.’
Un denket nett unnich nannah es diah gerecht sind veil diah sawwa kennet, ‘Miah sinn fumm Abraham sei nohch-kummashaft.’ Ich sawk eich, Gott kann nohch-kummashaft macha fa da Abraham aus dee shtay.
Si henn ksawt zu eem, “Miah sinn em Abraham sei nohch-kummashaft, un miah voahra nee nimmand sei gnechta gvest. Vass maynsht du, ‘Diah zaylet frei gmacht sei’?”
Si henn dess ksawt fa en fall shtella fa een fanga, so es si een pshuldicha kenda. Avvah Jesus hott yusht nunnah gebikt un ohkfanga uf da bodda shreiva mitt sei fingah.
Diah mennah un breedah funn di nohch-kummashaft fumm Abraham, un awl funn eich vo Gottes-furcht in eich hend, zu eich is dess Vatt funn saylichkeit kshikt.
Da nadiahlich mann nemd nett di sacha oh vo sinn fumm Geisht Gottes; fa si sinn dumhayda zu eem. Eah kann si aw nett fashtay, veil si fashtanna sei missa deich's geishtlicha.
Ich habb kshrivva zu eich, feddah, veil diah een gekend henn vo fumm ohfang is. Ich habb kshrivva zu eich, yungi mennah, veil diah shteik sind, veil's Vatt Gottes in eich is, un veil diah sellah ivvah-kumma sind vo evil is.