Aus em kfengnis un di gericht, voah eah vekk gnumma; un veah funn sei zeit hott sich bekimmaht, es eah aus em land funn di levendicha gnumma voah, un es eah kshlauwa voah fa di sinda funn mei leit?
“Di dawwa sinn am kumma,” sawkt da Hah, “vann ich en gerechtah Nasht raus roof aus em Dawfit sei nohch-kummashaft, en Kaynich es roold mitt veisheit, un richt in gerechtichkeit im land.
Iahra foah-gengah zayld ayns funn eena sei, un iahra evvahshtah kumd aus iahra mitt. Ich mach een nayksht zu miah sei un ich kumm nayksht zu eem, fa veah dayt drauwa funn sich selvaht zu miah kumma?’ sawkt da Hah.
“Avvah du, Bethlehem Ephratha, du bisht glay unnich di shtett fumm land Juda, doch aus diah zayld aynah raus kumma fa mich es Israel roola zayld. Sei ausgang voah funn vay zrikk, funn zrikk in di ayvichkeit.”
Is dess nett da shreinah, di Maria iahra boo, un da broodah fumm Jakobus un em Joses un em Judas un em Simon? Un sinn nett sei shveshtahra do bei uns?” Un si voahra ausfix mitt eem.
Si henn ksawt, “Is dess nett Jesus, em Joseph sei boo? Sei faddah un sei muddah kenna miah. Favass sawkt eah nau, ‘Ich binn runnah kumma fumm Himmel’?”