Fa ich habb eena di vadda gevva es du miah gevva hosht, un si henn si eignumma un vissa voahhaftich es ich kumma binn funn diah, un si henn geglawbt es du mich kshikt hosht.
Voahlich, voahlich, ich sawk eich, deah vo mei vadda heaht un glawbt an deah vo mich kshikt hott, hott's ayvich layva un soll nett fadamd vadda, avvah eah is fumm dohda zumm layva kumma.
Diah mennah un breedah funn di nohch-kummashaft fumm Abraham, un awl funn eich vo Gottes-furcht in eich hend, zu eich is dess Vatt funn saylichkeit kshikt.
Dess is da vann vo in di gmay voah in di vildahnis bei unsah foah-feddah un em engel. Da engel hott kshvetzt zu eem am Berg Sinai, un eah hott levendichi vadda grikt fa uns gevva.
Da Philippus hott ksawt, “Vann du glawbsht mitt deim gans hatz, dann kann's gedu sei.” Da mann hott ksawt, “Ich glawb es Jesus Christus, Gott sei Sohn is.”