42 Si henn no zumm veibsmensh ksawt, “Es is nau nimmi deich dei vadda es miah glawva, fa miah henn keaht fa uns selvaht, un miah vissa es dess Christus, da Heiland funn di veld is.”
Da Hah hott sei heilichah oahm blutt gmacht fannich di awwa funn awl di heida, un di endah funn di gans eaht zayla di saylichkeit funn unsah Gott sayna.
Da neksht dawk hott eah Jesus ksenna geyyich eem kumma, un no hott eah ksawt, “Gukket moll, do is Gottes Lamm. Dess is da vann vo di veld iahra sinda vekk nemd.
Fa ich habb eena di vadda gevva es du miah gevva hosht, un si henn si eignumma un vissa voahhaftich es ich kumma binn funn diah, un si henn geglawbt es du mich kshikt hosht.
Mitt sei rechtsi hand hott Gott een uf kohva fa en Kaynichs-Sohn un Heiland sei, so es deich een, di leit funn Israel boos du kenna un iahra sinda fagevva greeya.
naymlich, es Gott in Christus am di veld zammah bringa voah zu sich selvaht, un hott leit iahra sinda nett geyyich si kohva. Eah hott's uf uns glaykt fa dess Vatt vo Gott un leit zammah bringd bekand macha.
Zu demm end doon miah hatt shaffa un vadda fashpott un nunnah gedu, veil miah unsah hofning uf da levendich Gott ksetzt henn, deah vo da Heiland is funn awl mensha, un veiklich funn selli vo glawva.
Miah vissa es Gott sei Sohn kumma is, un hott uns eisicht gevva, so es miah deah kenna kenna es voahheit is. Miah sinn in demm vo di voahheit is, sell is, in sei Sohn Jesus Christus. Eah is da voahhaftich Gott un's ayvich layva.