23 Avvah di zeit kumd, un is nau shund do, vann dee vo da Faddah recht ohbayda doon, bayda een oh im Geisht un in di voahheit; fa sell is di satt leit es da Faddah sucht fa een ohbayda.
Ich vays, oh mei Gott, es du's hatz ausbroviahsht un froh bisht vann du's ufrichtich findsht. Ich habb awl dee sacha frei-villich gevva mitt en ufrichtich hatz. Nau habb ich ksenna mitt frayt vi frei-villich es dei leit do gevva henn zu diah.
Mei daub datt zvishich di felsa, datt vo du dich fashtekkelsht am hivvel nohch, veis miah dei ksicht, loss mich dei shtimm heahra; fa dei shtimm is so sees, un dei ksicht so shay.
Es zayld zu kumma in sellah dawk es dee vo ivvahrich sinn funn Israel, selli es deich kumma sinn fumm Jakob sei haus, zayla sich nee nimmi falossa uf selli es si nunnah kshlauwa henn. Avvah si zayla sich gans falossa uf da Hah, sellah Heilich funn Israel.
No sawkt da Hah, “Dee leit kumma nayksht zu miah mitt iahra maul, un gevva eah zu miah mitt iahra leftz, avvah iahra hatza sinn veit vekk funn miah. Si deena mich yusht mitt mensha-gebodda, es si ausvennich lanna.
Si sucha mich alli dawk, un sinn eahnshtlich fa mei vayk vissa, es vann si en leit veahra es di gerechtichkeit doon, un hedda iahra Gott sei gebodda nett falossa. Si vella havva es ich eena rechti gerichta gebb, un sinn froh vann Gott nayksht kumd.
un vann du's maynsht in en gerechtah vayk, un du shveahsht, ‘So shuah es da Hah laybt,’ no zayla di heida ksaykend sei beim Hah un eem hallichkeit gevva.”
Ich habb gegukt fa en mann unnich eena fa di vand ufbauwa, un fa fannich mich shtay im loch zvishich miah un em land, so es ich's nett folshtendich fadauva muss, avvah ich habb nimmand kfunna.
Di zeit is am kumma, un is nau do, vann diah awl fayawkt vaddet, yaydah ebbah zu sei aykni haymet, un ich va gans laynich glost. Doch, ich binn nett laynich, veil da Faddah bei miah is.
Gott is mei zeiknis es ich di gans zeit, unni nohch lossa, eich nohma du in mei gebaydah. Dess is deah vo ich deen mitt meim geisht im Effangaylium funn seim Sohn.
Diah hend nett en gnechta-geisht grikt es diah eich viddah feicha misset, avvah diah hend da Geisht grikt es eich kinnah macht, un deich een roofa miah, “Abba, Faddah!”
So aw, da Geisht helft uns in unsah shvachheit. Fa miah vissa nett vi miah bayda sedda, avvah da Geisht selvaht dutt bayda fa uns mitt eahnshtlich ohhaldes es zu deef is fa vadda.
Nau feichet eich veyyich em Hah un deenet een in voahheit un shtandhaft. Shmeiset vekk di abgettah es eiyah foah-feddah gedeend henn uf di annah seit fumm Revvah un in Egypta, un deenet da Hah.
Avvah diah sind en raus groofa kshlecht, en kaynichi preeshtahshaft, en heilich folk, en leit es zu Gott heaht, so es diah di vundahboahra sacha sawwa sellet veyyich eem, deah vo eich aus em dunkla groofa hott in sei vundahboahri helling.