19 Vann diah funn di veld veahret, dayt di veld eich leeva. Avvah veil diah nett funn di veld sind, un ich habb eich aus di veld groofa, fasell dutt di veld eich hassa.
Ich binn nett am shvetza veyyich awl funn eich. Ich vays veah ich raus groofa habb. Avvah dee Shrift muss folfild vadda, ‘Deah vo mei broht est, deah drett uf mich mitt sei fees.’
Diah hend mich nett raus groofa, avvah ich habb eich raus groofa un eich eiksetzt fa gay un frucht foah bringa, un es eiyah frucht bleiva soll; so es vass-evvah es diah da Faddah frohwet in meim nohma, sell gebt eah zu eich.
Diah aybrechichi mennah un veivah, visset diah nett es deah vo sich freindlich macht mitt di veld hast Gott? Ennich ebbah es sich en freind macha vill mitt di veld vatt en feind funn Gott.
Fa miah henn lang genunk glaybt noch em villa funn di Heida vo miah gloffa sinn in unfashtand, lusht, saufahrei, fressahrei, vei-feshta un in grauslichi abgettahrei.
Seind nett vi da Koin, deah vo funn demm evila voah un hott sei broodah doht gmacht. Un favass hott eah een doht gmacht? Veil sei aykni verka evil voahra, un seim broodah seini gerecht voahra.
Dess dracha-diah voah bays mitt em veibsmensh un is ganga fa greek macha mitt's ivvahrich funn em veibsmensh iahra nohch-kummashaft, dee vo Gott sei gebodda halda un henn's zeiknis funn Jesus Christus.
Un sell grohs dracha-diah voah raus kshmissa—sell is, selli ald shlang es Deivel adda Satan hayst un es di gans veld fafiaht. Eah voah runnah kshmissa uf di eaht un sei engel voahra runnah kshmissa mitt eem.