27 Ich loss fridda bei eich; mei fridda gevvich zu eich; ich gebb eich da fridda nett vi di veld gebt. Losset eiyah hatza nett gedruvveld sei un feichet eich aw nett.
Avvah vann eah shtill bleibt, veah kann een fadamma? Vann eah sei ksicht fashtekkeld, veah kann een sayna? Doch is eah ivvah da mensh un ivvah di heida,
Feich dich nett; ich binn bei diah. Sei nett engshtlich; ich binn dei Gott. Ich mach dich shteik un helf diah; ich hayb dich uf mitt di rechts hand funn mei gerechtichkeit.
Feich dich nett, du veahmli Jakob, diah mennah funn Israel. Ich selvaht zayl diah helfa,” sawkt da Hah, dei Frei-Shtellah, da Heilich Gott funn Israel.
Diah zaylet naus gay mitt frayt, un kfiaht sei mitt fridda; di berga un hivla zayla singa fannich eich, un awl di baym im feld shlauwa iahra hend zammah.
Zu uns is en kind geboahra vadda, zu uns voah en sohn gevva; di macht fa uns roola zayld uf sei shuldahra roowa. Dess zayld sei nohma sei: Vundahboahrah Roht-Gevvah, Mechtichah Gott, Ayvichah Faddah, Evvahshtah Fridda-Machah.
Un du, mensha-kind, feich dich nett veyyich eena adda iahra vadda. Feich dich nett, even vann shtachla un danna um dich rumm sinn un du uf scorpions hoksht. Feich dich nett veyyich iahra vadda un vi si dich ohgukka, veil si en shteibahrich haus sinn.
Es zayld een sei es da tempel fumm Hah bauwa zayld. Eah zayld geglayt sei mitt kaynichi eah un zayld roola funn sei kaynich-shtool. Funn seim kaynich-shtool zayld eah aw da preeshtah sei, un's zayld aynichah roht sei zvishich preeshtah un kaynich.”’
Ich habb eich dee sacha ksawt so es diah fridda havva sellet deich mich. In di veld zaylet diah dreebsawl havva, avvah froiyet eich, ich binn di veld ivvah-kumma.”
Ohvets uf sellem eahshta dawk funn di voch voahra di yingah bei-nannah mitt di deahra kshlossa, veil si sich kfeicht henn veyyich di Yudda. Un Jesus is nei unnich si kumma un hott ksawt zu eena, “Fridda sei mitt eich.”
Acht dawk shpaydah voahra sei yingah viddah im haus, un da Thomas voah bei eena. Di deahra voahra zu kshlossa, avvah Jesus is nei kumma un hott drinn bei eena kshtanna un hott ksawt zu eena, “Fridda sei mitt eich.”
Zu awl selli in Rome vo Gott leebt un es raus groofa sinn fa heilich sei. Gnawt sei mitt eich un fridda funn Gott unsah Faddah, un em Hah, Jesus Christus.
Vann Gott uns zrikk gnumma hott deich da doht funn seim Sohn diveil es miah noch sei feinda voahra, vi feel may, nau es miah zrikk gnumma sinn, zayla miah saylich vadda deich sei layva.
un es deich een alli sacha zammah gebrocht vadda sedda zu sich selvaht, eb si uf di eaht adda im Himmel sinn. Un eah hott fridda gmacht deich's bloot funn seim greitz.
Da Abraham hott eem en zeyyadel funn alles gevva. Am eahshta, sei nohma maynd, “Kaynich funn gerechtichkeit,” un eah voah aw kaynich funn Salem, sell maynd, “Kaynich funn fridda.”
Johannes, zu di sivva gmayna in Asia: Gnawt sei zu eich un fridda, funn demm vo is, vo voah un vo noch kumd, un funn di sivva Geishta es fannich sei kaynich-shtool sinn,
Feich dich nett veyyich di sacha es du leida musht. Gukk moll, da Deivel zayld samm funn eich eishtekka fa eich ausbroviahra, un fa zeyya dawk zayla diah dreebsawl havva. Avvah seind shtandhaftich biss an da doht, un ich gebb eich en krohn funn ayvich layva.
Avvah di feichbutzicha, un unglawvicha, un grauslicha, un doht-shlayyah, un huahrah, un hexah, un abgott-deenah un awl di leeyah zayla iahra dayl havva im say es brend mitt feiyah un shvevvel. Dess is da zvett doht.”