Sawwet uns vass shpaydah am kumma is, so es miah vissa kenna es diah gettah sind; doond ebbes, eb's goot adda shlecht is, so es miah engshtlich un fashrekt vadda.
“Diah sind mei zeiknisa,” sawkt da Hah, “un mei gnecht es ich raus glaysa habb. Dess is so es diah vissa kennet, miah glawva kennet, un fashtay kennet es ich een binn. Eb ich, voah kenn gott gmacht, un's zayld kennah sei noch miah.
Fasell habb ich eich dee sacha ksawt lang zrikk; ich habb si ksawt eb si blatz gnumma henn, so es diah nett sawwa kennet, ‘Unsah abgettah henn dess gedu; unsah kshnitzeld gleichnis un gegossanah abgott henn's gedu.’
“Gukket moll, ich shikk aynah mitt meim vatt fannich miah heah fa da vayk rishta. No uf aymol kumd da Hah es diah am sucha sind an sei tempel, sellah es kumd un shvetzt veyyich mei bund, un sellah es diah havva vellet. Gukket moll, eah is am kumma,” sawkt da Awlmechtich Hah.
Da Johannes hott kshvetzt funn eem. Eah hott naus gegrisha, “Dess is da vann es ich kshvetzt habb difunn vo ich ksawt habb, ‘Eah kumd noch miah, avvah eah is graysah es ich binn, veil eah shund gvest voah eb ich geboahra voah.’”
Avvah ich habb dee sacha ksawt zu eich so es vann di zeit moll kumd, denket diah droh es ich eich ksawt habb diveyya. Ich habb dee sacha nett ksawt am ohfang veil ich bei eich voah.”
No hott Jesus ksawt zu eena, “Vann diah moll da Mensha Sohn uf kohva hend, no visset diah es ich een binn, un es ich nix du funn miah selvaht, avvah es ich shvetz yusht vass da Faddah mich gland hott.